บันทึกคำบรรยาย ม.รามคำแหง
วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษา ( LAW 3007 )
บรรยายโดย อ.สมชัย ฑีฆาอุตมากร
บรรยายครั้งที่ 1
ข้อมูลเบื้องต้น
1.
วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษาเป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการพิจารณาของศาลชั้นต้น
2.
วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษาเป็นสาขาคดีที่แตกตัวออกมาจากคดีหลัก
และคำสั่งเกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษาไม่เป็นคำสั่งระหว่างการพิจารณา
สามารถอุทธรณ์ได้ตามมาตรา 228 (2) โดยไม่ต้องคำนึงถึงจำนวนทุนทรัพย์แต่อย่างใด
และไม่ว่าจะเป็นการอุทธรณ์-ฎีกาในข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายก็ย่อมอุทธรณ์-ฎีกาได้
3.
ด้วยเหตุที่วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษาเป็นสาขาคดี
ส่งผลให้หากคดีหลักถึงที่สุด ในระหว่างที่คดีสาขาอยู่ในชั้นอุทธรณ์-ฎีกา
ย่อมไม่เป็นประโยชน์ที่ศาลจะพิจารณาต่อไป ชอบที่จะจำหน่ายคดีออกจากสารบบความได้
4.
วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษาเป็นคำร้องที่ต้องมีการไต่สวนคำร้องก่อนอนุญาต
โดยไม่นำบทบัญญัติว่าด้วยการขาดนัดฯ มาใช้ โดยสามารถไต่สวนฝ่ายเดียวได้เลย
เพราะการไต่สวนไม่มีการออกหมายเรียกให้แก้คดีเพียงแต่ออกหมายนัดให้ยื่นคำคัดค้าน
ซึ่งหากไม่ยื่นคำคัดค้านถือว่าไม่มีการคัดค้าน
แบ่งศึกษาออกเป็น 3 หัวข้อ
1.
จำเลยขอใช้วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษา
( มาตรา 253 และมาตรา 253 ทวิ )
2.
โจทก์ขอใช้วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษา
( มาตรา 254 )
3.
คู่ความขอคุ้มครองประโยชน์ ( มาตรา
264 )
